Herinneringen aan honger lijden gaan nooit meer weg

Speciale blogpost door Caitlin Kerk

Alys Milner's vroegste herinnering aan voedselonzekerheid was toen ze 9 jaar oud was en er geen eten in huis was.

'Het was de avond voor de betaaldag en mijn moeder had letterlijk geen eten meer', zei ze. 'Ik herinner me dat ze koekjes maakte met bloem en water, en wij met z'n vieren aan tafel zaten en jam uit de pot schraapten.'

Alys begrijpt het belang van voedzaam voedsel omdat ze het heeft geleefd. Ze zag haar moeder worstelen om eten voor haar en haar twee zussen op tafel te zetten.

'Het is angstaanjagend om niet te weten of er eten komt,' zei Alys.

Nu ze kan geven, wil ze ervoor zorgen dat iedereen het voedzame voedsel heeft dat ze nodig hebben om te gedijen. Alys en haar man doneren al 20 jaar aan Second Harvest.

'Het leek een voor de hand liggende keuze', zei Alys. “Ik vind de organisatie op meerdere niveaus zo geweldig. Het voorziet in een fundamentele behoefte - mensen voeden die anders zonder zouden gaan. Ik heb van jongs af aan veel gelezen over honger en ondervoeding. Het heeft invloed op de hersenontwikkeling. Kinderen doen het niet goed op school. Uw gezondheid op lange termijn lijdt. Ik waardeer ook de focus van Second Harvest op voeding. Het gaat erom mensen gezonder te laten eten en hen inzicht te geven in voeding. ”

'Mijn moeder gaf er de voorkeur aan een dak boven ons hoofd te hebben in plaats van voedsel, net zoals zoveel gezinnen nu moeten doen', zei ze. 'Ik zou hetzelfde doen.'

Alys werd geboren in Canada en verhuisde in 1966 met haar familie naar Californië - haar moeder, vader en twee zussen. Maar tegen de tijd dat hun visa waren afgehandeld, vroeg de kwekerij die haar vader had gehuurd faillissement aan. De familie ging een heel jaar zonder inkomen.

'We hadden ons huis in Canada verkocht, maar dat eerste jaar hebben we het grootste deel van ons spaargeld opgebruikt', zei ze. 'Pa kwam eindelijk weer overeind, maar een jaar later kreeg hij de diagnose longkanker. Alle besparingen gingen daar naar toe. We zijn weggevaagd. '

Haar vader stierf toen Alys negen was en haar zussen waren acht en veertien. Haar moeder was alleen in een nieuw land met drie kinderen.

'Daar was mijn moeder, al haar spaargeld was weg', zei Alys. 'Mijn ouders hadden hard gewerkt en kochten een huis in Canada. Maar dan wordt mijn vader een jaar lang niet betaald en krijgt hij longkanker. Hoe zijn deze gebeurtenissen hun schuld? Dat is waarom het me stoort als mensen zeggen: 'als ze gewoon harder zouden proberen'. Mijn ouders hebben heel hun best gedaan. '

Uiteindelijk kreeg haar moeder een baan in San Francisco als bediende-typiste. Maar het geld was krap en er was weinig over voor voedsel.

'We woonden in een appartement met twee slaapkamers in Millbrae; alleen wij vieren in een klein appartement, 'zei ze. 'We hadden geen auto, geen tv. Als ik ziek werd, voelde ik me zo schuldig. We hadden geen ziektekostenverzekering. Mam zou een betalingsplan moeten opstellen. '

Alys worstelde ook tijdens de universiteit met voedselonzekerheid. Ze werkte parttime met een minimumloonbaan terwijl ze fulltime naar school ging. Ze behaalde een diploma in theaterkunst met de nadruk op kostuumontwerp.

'Ik werkte op het theaterkantoor en daar was een vrouw die me haar crackers zou redden', zei ze. 'Als ik voor een feest werd uitgenodigd, ging het allemaal om het eten.'

Nu getrouwd met twee kinderen, leeft Alys een bescheiden leven en blijft ze gefocust op het helpen van anderen.

Ze is vrijwilliger voor Front Door Communities, een van de partnerbureaus van Second Harvest. Second Harvest verdeelt voedsel via een netwerk van 309 non-profitpartners, waaronder scholen, pantry's, gemeenschapscentra en schuilplaatsen. Front Door Communities is gevestigd in het centrum van San Jose en bedient daklozen. Alys werkt het grootste deel van haar tijd in het drop-in centrum voor vrouwen van Lifted Spirits.

'We bieden vrouwen een veilige plek om een middag de straat op te gaan', zei ze. 'Vrouwen zijn vaak het slachtoffer van fysiek misbruik. Het is moeilijk voor hen om veilig te blijven. We hebben een rustige kamer waar ze veilig kunnen slapen. ”

Het drop-in centrum Lifted Spirits is drie dagen per week geopend en bedient 25 tot 40 vrouwen per dag. Vrouwen kunnen een warme maaltijd krijgen en maximaal acht items selecteren uit een voorraadkast die Second Harvest helpt gevuld te houden met ingeblikt voedsel en andere items die kunnen worden gegeten zonder een keuken nodig te hebben. Vrouwen kunnen ook genieten van een van de lunchpakketten die Front Door Communities biedt aan iedereen die het nodig heeft: mannen en vrouwen.

Alys - een professionele organisator - gebruikte haar vaardigheden om de boetiek te organiseren, waar vrouwen kunnen kiezen uit een reeks gedoneerde kleding, schoenen en accessoires. Ze werkt twee dagen per week in de boetiek.

Hoewel ze zich nu op haar gemak voelt, herinnert ze zich nog steeds dat ze voedselonzeker was.

'Er is een klein restant dat nooit verdwijnt', zei ze.